معنای دوست ، دوستی و دوست داشتن
معنای دوست ، دوستی و دوست داشتن اما این سخن باقی است كه دوستی های اینچنینی در محیط مجازی و بخصوص در شبكه های اجتماعی چه اثراتی دارد؟ مهم ترین اثر این گونه فعالیت ها این است كه دوستی بشدت بی تعهد شده است. در شبكه اجتماعی اگر فردی از غم و ناراحتی خود سخن بگوید؛ دیگران با یك لایك یا كامنت نظر خود را ابراز كرده و در این شرایط خیال و وجدان خود را از وظیفه دوستی راحت می كنند در صورتی كه در شرایط دیگر چنین ابراز نظرهایی می توانست عمیق تر باشد. از سوی دیگر امكان از میان بردن دوستی به صورت سریع كه با قابلیت بلاك كردن به وجود آمده، یكی از معایب دیگر چنین دوستی هایی است. در این وضع، افراد با یك اشتباه می توانند دوستی حقیقی و مجازی خود را از دست بدهند، در شرایطی كه در دوستی غیرمجازی امكان بیشتری برای رفع آثار خطا وجود دارد.
اما همه چیز هم جزو اثرات نامناسب نیست. دوستی پرتعداد با افراد بی شمار یا بسیار، امكان تبادل نظر و آگاهی از نقطه نظرهای متفاوت را دارد. در عین حال در شادمانی ها و غم ها افراد بیشتری از راز دل انسان باخبر می شوند و كمیت همدلی ها و همدردی ها بیشتر از حالت های دیگر است. علاوه بر اینها امكان اطلاع داشتن پیوسته از افراد دیگر، از زمره فواید این دوستی هاست.
جهان مجازی و شبكه اجتماعی، خواه یا ناخواه، یكی از مختصات جهان امروز ماست و دوستی هم یكی از مختصات دنیای مجازی.
گستردگی جهان مجازی و میزان نفوذ آن به گونه ای است كه ظاهرا باید به جای واكنش منفی در مقابل دوستی های این جهان، به فكر یادگیری آداب دوستی در آن بود، چرا كه ادب مقوم دوستی است نه حقیقی و مجازی بودن آن.
دهـخـدا بـه نقل از محققان مختلف می نویسد: دوست، یعنی محب، یک دل، یـک رنـگ، خـیرخواه، یار، رفیق، مانوس، هم دل، مقابل دشـمـن، آن که نیک اندیشد و نیک خواهد، مقابل دشمن که بداندیشد و بـد خـواهـد. ظـاهرا در اصل (دوس) بوده که به معنای چسبیده و پـیـوستن به چیزی است و به مرور ایام از معنای اصلی مهجور گشته و به معنای ماخوذ شهرت گرفته است.
نیاز انسان به دوست
انسان موجودی است اجتماعی که عشق و علاقه به زندگی توام با رفاقت و دوسـتـی و انـس بـا دیگران یکی از ضرورت های سازمان وجودی او اسـت. احساس نـیاز به معاشرت صمیمانه و هم دلی و همراهی با دیگران، علاوه بر ایـن کـه یکی از جلوه های زندگی اجتماعی به شمار می رود، ندایی اسـت بـرخـاسـته از اعماق وجود انسان که او را به ایجاد ارتباط دوسـتـانـه و تـماس با هم نوع فرا می خواند. هیچ انسانی با قطع پـیـونـدهـای دوسـتـانه و بریدن از هم نوع و انزواگرایی و گوشه گـیـری، احـسـاس آرامش نمی کند. اگر در مواردی خاص دیده می شود بـرخـی افراد به انزواطلبی که نوعی بیماری است و یا زندگی فردی روی می آورند، بدون شک علت یا علل آن را باید در جایی دیگر جست وجـو کرد. به همان میزان که انسان از ارتباط دوستانه با دیگران همراه با صفا و صمیمیت و یک رنگی لـذت می برد و احساس آسایش و راحتی می کند، از تنگناهای ناشی از فقدان زندگی جمعی و قطع رشته مودت و دوستی با دیگران رنجور و آشـفـتـه و مـضطرب می گردد.
هیچ چیز برای انسان غم انگیزتر و آزاردهـنـده و کشنده تر از این نیست که احساس کند در این دنیای پـهناور، یکه و تنها است و هیچ قلبی برای او نمی تپد.
البته پر واضـح اسـت کـه هـر نوع رابطه دوستانه از چنین خاصیتی برخوردارنـیـست; بسیارند افرادی که به علت ناآشنایی با معیارها و مشخصه هـای یک معاشرت و رابطه دوستانه سالم، با افرادی ناباب که نقاب دوسـتـی بر چهره داشته اند،طرح دوستی ریخته و زندگی را بر خود نـاگـوار و سرمایه های وجود خویش را به تباهی کشیده اند.
اهمیت دوست
هـمان طور که بدن انسان از خوراکی های گوناگون تاثیرپذیر است و نـیـرو مـی گـیرد، روح و روان او نیز از راه های مختلف از جمله مـحـیط زندگی و مصاحبت و همراهی با دوستان، صفات زشت و زیبا را کـسـب مـی کند. هرگز نمی توان موفقیت ه، پیروزی ه، شکست ها و نـاکـامـی هـای زندگی را بدون ملاحظه جاذبه های محیط بررسی کرد. اثـرات مـحـیـطـ به همان میزان در شخصیت اخلاقی و اجتماعی افراد دخیل اند که تربیت و توارث در این زمینه ایفای نقش می کنند.
برگرفته از :
گروه فرهنگ و هنر سیمرغ ، روزنامه جام جم ، بیتوته و
http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/5387/5388/50308
مامان بهنوش
